คืนนั้นหลับฝันถึ งความทรงจำของเรา เคยมีเธอยิ้มให้ก ัน คิดถึงจังวันเ หล่านั้น เธอจะอยู่ที่ใด คิดถึงกันหรือไม่ ตอนนี้เป็นเช่นไร เธอยิ้มได้ใช่หรื อเปล่า? ดวงอาทิตย์ลับลา ลมเย็นโชยพัดมา เหม่อมองบนฟ้าไกล ขอถามอะไรได้ไหม เธอคนนั้นของฉัน วันนี้เป็นของใคร พรุ่งนี้ในสายตาเ ธอ สะท้อนภาพของอ ะไร? ถ้าตอนนั้นฉันรู้ ว่าเสียงเมโลดี้ ที่กังวาลวันนั้น ในวันแรกพบกับเธอ จะสร้างสีสัน สร้างความทรงจำ พาเรามุ่งไปที่ใด คงไม่ได้รู้จัก รอยยิ้มและน้ำตา ว่ามันเป็นยังไง ภาพทุ่งดอกคอสมอส ที่ได้เคยวาดฝันถ ึงวันที่เรามีกัน เธอยังไม่ลืมใช่ไ หม ยังปลูกมันด้วยรั ก ด้วยความคิดถึง ที่ให้เธอทั้งใจ จะไม่มีวันหวั่นไ หว ไม่ยอมให้ภาพน ั้นจางหายไป สุดท้ายพายุวันนึ งก็ซา เสียงในใจที่ร้อง ระงม ก็คงสงบลงบ้าง ตอนนี้ทำได้เพียง เอาความทุกข์มาร้ อยเรียง เป็นเพลงที่ไร้ผู ้ฟัง ไว้ร้องลอยไปตามล ม ถ้าตอนนั้นฉันรู้ ว่าเสียงเมโลดี้ ที่ดังขึ้นอีกครั ้ง เมื่อฉันได้เจ อกับเธอ แอบซ่อนความหมาย ซ่อนข้อความใด ในท่วงทำนองนั้น คงไม่ได้รู้จักคว ามเศร้าความเสียใ จ ว่ามันเป็นยังไ ง แต่สิ่งนั้นก็คือ Message ที่ สื่อว่าเราทุกคน ล้วนเกิดมาพร้อมพ ลัง ไม่ว่าปัญหายากเย ็นเท่าไร ต้องล้มลุกสักกี่ ครั้ง แต่ทุก ๆ ก้าวช่วยขัดเกลาเ ราให้ยิ่งแข็งแรง คืนนั้นหลับฝันถึ งความทรงจำของเรา เคยมีเธอยิ้มให้ก ัน คิดถึงจังวันเ หล่านั้น