Estou na estrada p'ra onde eu já não quero ir No escritório esta tarde foi tudo p'ra me deprimir A buzina apressada de um carro que me quer passar Na portagem um rosto indiferente diz-me para pagar Rumo ao sul, sem amor, devagar O meu sonho faz-se ao mar Seu amor rumo ao sul O meu céu perdeu o azul Volto as costas às luzes brilhantes da cidade mãe Sou sombra impiedosa do apego a quem já não se tem Sei que ao fim desta estrada há uma casa que suponho ter E a vontade indomável que teima em me querer perder Jestem w drodze stamtąd, gdzie już nie chcę iść Dziś w biurze wszystko sprzysięgło się, żeby mnie zdeprymować Niecierpliwy klakson samochodu, który próbuje mnie wyprzedzić Obojętna twarz z budce karze mi zapłacić [za przejazd] Biorę kurs na południe, bez miłości, powoli Mój sen rusza w morze Bez miłości, biorę kurs na południe Moje niebo utraciło błękit Odwracam się plecami do błyszczących świateł rodzimego miasta Jestem bezlitosnym cieniem przywiązania, którego już się nie czuje Wiem, że na końcu tej drogi jest dom, który, jak sądzę, posiadam I nieposkromione pragnienie, które uparcie chce mnie zgubić